می شود با هر ترنمی خدا را دوست داشت
می شود با تو یا علی خدایی شد
من بارانیم در این هوای مه گرفته /
تنها تر از خویشتنم در این هوای غم گرفته
در این سکوت بی تو بودن تنها بهانه ا م توای
من از خودم برای تو نگفته ام هر چه نوشته ام
شرح فراق بوده است
اهای دلگیرم از دست خودم